Brasilian Beaches en de terugweg ingezet

Eindelijk was de tijd dan aangebroken voor de o zo verdiende zon-en-strand dagen. Op aanraden van andere reizigers was mijn bestemming Florianópolis geworden. Of preciezer, Ilha de Santa Catarina waarop Florianópolis de grootste plaats is, maar waar de stranden echter erbuiten liggen. Er was echter geen directe bus vanuit Montevideo, waardoor ik gedwongen was een ochtend door te brengen in Porto Alegre. Ik had gelezen dat dit ongeveer de Braziliaanse modelstad is voor leefbaarheid, mede door de vele Europese invloeden. Het centrum lijkt me hier echter geen voorbeeld van gezien de vele lelijke gebouwen en de drukte. Achteraf in de bus vanuit Porto Alegre werd me verteld dat ook deze stad -zoals zoveel Zuid-Amerikaanse steden- het juist niet van het centrum moet hebben maar van omliggende wijken. Ach, leuk om er toch even geweest te zijn. Kan weer afgevinkt worden. Overigens is het wel enorm wennen om ineens Portugees te horen. Iets wat, anders dan lezen, nogal anders is dan Spaans. Dit was ook de reden om oorspronkelijk Brazilië te mijden... Eindeiljk Spaans onder de knie en dan dat... Braziliaans Portugees is -voor de leken- zo ongeveer Spaans met het Spaanse equivalent van een dubbele Twentse tong. Of Spaans, maar dan katsbezopen.

In Florianopolis kwam ik bijna middernacht aan in de Paasweek, wat vakantie betekent voor de locals en terwijl ik in de bus mijn hostel probeerde te vinden zat het verder vol met al halfdronken Brazilianen. En toen zat mijn beoogte hostel ook al vol! Gelukkig hadden ze voor mij naar een alternatief gebeld aan de overkant van de straat en hadden ze daar nog wel plek. Toevalligerwijs kon ik samen met andere gasten mee naar binnen in dat hostel, maar niks van een receptionist te bekennen en achteraf bleek de telefoon ook kapot te zijn... Goed, ondanks deze niet-aansluitende informatie ben ik in een willekeurige kamer gaan slapen wat overigens geen enkel probleem was.
De dag erop fanatiek begonnen met een fiets huren en het eiland gaan verkennen. Erg mooi maar ook erg groot. Helaas kwam het de andere dagen niet meer van om een fiets te huren vanwege lui-, danwel brakheid. Genoeg mooie stranden op kortere afstand! Zoals gepland en gehoopt waren dit de meest relaxte dagen van de reis en ook zoals verwacht zijn de Braziliaanse cocktails heerlijk. Normaal niet zo´n fan van, maar daarzo met vers fruit en -als je erom vraagt- enkel een beetje suiker is het geweldig. Je ontkomt er ook niet aan. Zo was ik op mijn tweede dag toe aan iets fris en fruitigs: Een bananenmilkshake!
´Un batido de banana, por favor´
´Cashaca o vodka?´
´No, no, un batido de banana, por favor´
´Cashaca o vodka?´
´...ok, cashaca. Obrigado.´
Oftewel, zelfs in het meest onschuldige drankje stoppen ze nog alcohol.

Na een dag of zes heb ik toch afscheid moeten nemen vanwege de tijdsdruk, waardoor de terugreis richting het westen werd ingezet maar tevens het befaamde wereldwonder -de Iguazu watervallen- op de agenda kwamen! De eerste ochtend meteen de Braziliaanse kant bezocht waar je een mooi overzicht over de watervallen hebt.
Tevens een erg indrukwekkend vogelpark bezocht met enorme hoeveelheden aan oa toekans, papegaaien en kolibri´s. Ben zelfs nog aangevallen door een immer eigenwijs kijkende toekan die m´n enkel begon te pikken. Hij deed dit nogmaals en stond daarna plots precies tussen de uitgang van het hok en mij... Gelukkig liep het met een sisser af.
Daarna de Itaipú dam bezocht op de grens van Brazilië en Paraguay en is tevens de grootste hydroelektrische powerplant ter wereld. Aardig stukje techniek.
Toch allemaal niet het hoogtepunt, want op dag twee kwam de Argentijnse kant van de watervallen waar je echt dichtbij komt. Naast verschillende paden naar indrukwekkende en nog indrukwekkendere watervallen bestond dit ook uit een jeeptocht door de semi-jungle en vooral een boottocht over de rivier naar, en IN, de watervallen. Wat een ervaring! Misschien spreken foto´s wel 1000 woorden, maar 1000 woorden is lang niet genoeg voor het beschrijven ervan!

Waarschijnlijk volgt hierna nog één verslag, met mijn reis door Paraguay terug naar Bolivia waar ik de pampas en jungle in ben gegaan! Al is de kans groot dat die geschreven wordt wanneer ik alweer in Nederland ben, maar goed. Dat is op moment van schrijven alweer over een dag of 9, gaat snel...!